We vieren Bevrijdingsdag. Vooral voor hen die in 1945 die
bevrijding meemaakten een dag met onvergetelijke herinneringen. Na het bekend worden
van de Duitse capitulatie op de avond van de 4-de mei, dachten we dat de
volgende morgen onze bevrijders voor de deur zouden staan. Maar dat viel tegen,
want ze konden nu eenmaal niet overal tegelijk zijn en vooral niet in het
uiterste noord puntje van Noord Holland! Zaterdag 5 mei was er nog weinig te
merken van onze bevrijding, maar op 6 mei werd toch op meerdere plaatsen het de
rood-wit-blauwe vlag uitgestoken en wachtten er mensen bij de ingang van Den
Helder, de basculebrug aan het eind van de Binnenhaven op de komst van de
geallieerden. Op 7 en 8 mei groeit die groep aanzienlijk. Uit alle hoeken en
gaten komen de mensen tevoorschijn en eindelijk: op 8 mei ’s middags om half
vijf komt er een colonne van vijf gevechtswagens van de Britse T-force en is de
bevrijding tastbaar aanwezig. De vreugde kent geen grenzen. Uit de verzameling
van W. Kalkman deze foto van één van die wagens voor het raadhuis
aan de Kerkgracht, waar de waarnemend burgermeester J. Wessel de commandant
welkom heet. Op de achtergrond een rechtstreeks uitzicht op de Dijk met de
atlanticwall-bunkers. De kanaalweg ervoor ligt geheel in puin. Later op de
avond van 8 mei arriveerde een regiment Canadezen en was de bevrijding er pas
echt (tekst naar publicatie in het Helders Weekblad mei 1988).